Noclegi w Olsztynie
Gastronomia
Rekreacja
Imprezy i wydarzenia
Kamienica przy ul. Dąbrowszczaków 15 |
Bezstylowa kamienica na rogu ul. Dąbrowszczaków i ul. Mazurskiej, zbudowana na początku XX wieku. Z zewnątrz nie wyróżnia się niczym szczególnym, ale w holu wejściowym budowli znajdują się ciekawe przykłady malarstwa ściennego z motywami pejzażowo- roślinnymi. Obiekt wpisany do rejestru zabytków w 2004 r.
Historia Budynek wzniesiono jako typową dla epoki kamienicę czynszową między 1900 a 1905 rokiem w rzędzie podobnych budowli. Właścicielem obiektu był Anton Wagner. Początkowo mieszkało tu sześciu wynajmujących m.in.: pracownik kolei Walentin Lange, podporucznik Rudolf Hering oraz pracujący w pobliskim sądzie Adolf Gottschalk. Kolejna właścicielka posesji, Natalie Rehefeld lub Rehfeld z Bytomia, wdowa po kupcu, również wynajmowała mieszkania jako rentierka. W dokumentach ona właśnie wymieniana jest też jako ostatnia właścicielka kamienicy przed II wojną światową. Początkowo za jej czasów liczba lokatorów prawie podwoiła się. W budynku w drugiej dekadzie XX wieku mieszkało bowiem 10 wynajmujących, w tym: laryngolog dr Walter Schmidt, nauczyciel Richard Hinz, Mathilde Engelke, która prowadziła pensję oraz pracownicy banku, biura i wojskowi. W kolejnych latach wśród lokatorów byli, m.in.: Marie Wohlgemuth, kolejny najemca prowadzący pensję, nauczycielka języków obcych Berta Groβ, aktor Franz Nolte, właścicielka restauracji Wilhelmine Leβman i podoficer Heine Wengelink. Ocalały w czasie wojennej zawieruchy budynek, jak inne jemu podobne w roku 1945 przeszedł na własność Skarbu Państwa. Budynek podzielono na mieszkania kwaterunkowe ze wspólnymi częściami ogólnymi tj. wspólną kuchnią, przedpokojem i łazienką. W 2004 roku część lokali została sprzedana dotychczasowym dzierżawcom. Obecnie w budynku swą siedzibę ma Związek Nauczycielstwa Polskiego. Na parterze zarówno od ul. Mazurskiej, jak i od ul. Dąbrowszczaków znajdują się drobne lokale usługowe i handlowe w tym lombard i sklep warzywno-spożywcze. Wyższe kondygnacje zajmują mieszkania.
Opis architektury Kamienicę na rogu ulic Dąbrowszczaków i Mazurskiej wzniesiono na planie w kształcie nieregularnej litery C, z trochę dłuższym ramieniem od ulicy Mazurskiej. Jest to budynek murowany, całkowicie otynkowany Główna fasada znajduje się od ul. Dąbrowszczaków. Budowla jest pięciokondygnacjowa, całkowicie podpiwniczona, posiada użytkowe poddasze. Całość nakrywa dach pulpitowy. Budynek wzniesiono w terenie o znacznej różnicy poziomów. Sześcioosiową, niesymetryczną elewację frontową dzieli centralny dwuosiowy pseudoryzalit z balkonami. Horyzontalnie fasada podzielona jest dwoma profilowanymi gzymsami. Rytm elewacji wyznaczają prostokątne okna zamknięte prosto, lub łukiem odcinkowym (w drugiej kondygnacji umieszczone w zamkniętych łukiem odcinkowym blendach). Pozostałe elewacje budynku również nie są symetryczne. Poprzedzone schodami wejście frontowe do budynku znajduje się na pierwszej osi od strony przylegającego budynku o adresie Dąbrowszczaków 14. Warto zwrócić uwagę na drewniane, dwuskrzydłowe drzwi frontowe o konstrukcji ramowo-płycinowej. W holu wejściowym zachowane są ciekawe przykłady malarstwa ściennego w geometrycznych ramach: 4 widoki z pejzażem górskim i architekturą oraz 6 ozdobnych waz z wyrastającymi z nich słonecznikami i innymi kwiatami.
Ciekawostki Po II wojnie światowej obecna ulica Dąbrowszczaków, jako jedna z pierwszych w Olsztynie, otrzymała imię. Patronem tej eleganckiej ulicy w centrum miasta został sam Józef Stalin.
Informacje praktyczne
Autor opisu: Joanna Mariuk
|