Noclegi w Olsztynie
Gastronomia
Rekreacja
Imprezy i wydarzenia
Kamienica przy ul. Dąbrowszczaków 26 |
Wolnostojąca, eklektyczna kamienica czynszowa z początku XX wieku. Po ostatnim remoncie elewacji stanowi ciekawy przykład architektury miejskiej przedwojennego Olsztyna. Obecnie znajdują się tu lokale mieszkalne i lokale użyteczności publicznej. Obiekt wpisany w 1989 r. do rejestru zabytków.
Historia Kamienica przy obecnej ul. Dąbrowszczaków 26 została zbudowana na parceli kupionej pod koniec XIX w. przez Juliusa Rautenberga, mistrza szewskiego i właściciela cegielni. Wzniesiono ją w latach 1901-1902, umieszczając tu początkowo tylko 3 obszerne mieszkania, po jednym na każdej kondygnacji. Lokatorami kamienicy na początku XX wieku byli, m.in.: rentierka Caroline Frenszkowski, szewc Franz Boczek, wdowa po pastorze, Helen Burdach. W tym okresie w budynku znajdowała się także filia biblioteki. Jako kolejnych właścicieli budynku, już po I wojnie światowej, źródła wymieniają nauczycielkę Hedwig Rautenberg a następnie majora Emila Naβa wraz z żoną, spadkobierczynią Rautenbergów – Hedwig Naβ. W budynku zamieszkiwali wówczas państwo Naβ, ww. właściciele, a także wynajmujący mieszkania lokatorzy, w tym: kupiec Walter Wiedenhoff i Albert Korff, zajmujący się wynajmem samochodów. Mieściły się tutaj również pomieszczenia biurowe (np. biuro Drezdeńskich Zakładów Turbin Wiatrowych). Na przełomie lat 20. / 30. XX w. wprowadzono nowe podziały piwnic kamienicy, a w czasie poważnego remontu na początku lat 30. , między innymi, wymieniono instalację elektryczną. Tak jak w przypadku większości kamienic, w 1945 r. i ten budynek przeszedł na własność Skarbu Państwa, a znajdujące się w nim obszerne mieszkania podzielono na mieszkania kwaterunkowe, ze wspólną łazienką, kuchnią i korytarzem. W latach 90. budynek uległ znacznym przekształceniom w związku z zaadoptowaniem mieszkania i fragmentu korytarza na sklep spożywczo- przemysłowy, przebiciem drzwi od strony ul. Kajki, by ułatwić dostęp do mieszczącego się tam sklepu muzycznego oraz budową schodów zewnętrznych, prowadzących do zakładu optycznego. W roku 2009 r. Miasto Olsztyn dofinansowało prace remontowo-konserwatorskie elewacji frontowej budynku. Obecnie w budynku znajdują się lokale mieszkalne i usługowe w tym: Zakład Optyczny Pan Hilary z wejściem od strony ul. Kajki.
Opis architektury Kamienica jest wolnostojącym, trójkondygnacyjnym budynkiem, wzniesionym na skrzyżowaniu obecnej ul. Dąbrowszczaków i ul. Kajki. Główna elewacja od ul. Dąbrowszczaków jest symetryczna, siedmioosiowa, z centralnym ryzalitem w formie spiętrzonych w trzech kondygnacjach loggii. Arkady logii, oparte na łuku pełnym, wsparte zostały na stosunkowo smukłych filarach. Centralny, trójosiowy ryzalit, poprzedzają schodki prowadzące do jednego z wejść. Wejście na główną klatkę schodową z kolei umieszczone zostało od podwórza. Nad loggiami ryzalitu utworzono taras z ozdobną, kutą balustradą pomiędzy otynkowanymi słupkami. Środkową partię fasady głównej zwieńczono zbliżonym do trójkąta, attykowym szczytem. Szczyt ten ozdobiony został dekoracyjnymi obeliskami i kulami. Dolna partia elewacji, umieszczona na czytelnym cokole, wyróżniona została boniowaniem o naprzemiennie gładkiej i groszkowanej fakturze. Oparte na łukach pełnych, dekoracyjne nadłucza okien dolnej kondygnacji zdobią charakterystyczne główki kobiece z diademami. Fasadę główną, poza ryzalitem stanowiącym dominujący akcent wertykalny elewacji, dzieli rząd prostokątnych okien, zamkniętych łukiem pełnym w dolnej kondygnacji i prosto w kondygnacjach górnych. Horyzontalne podziały tworzą: pasy boniowania, a powyżej otynkowane pasy oddzielające partie licowane cegłą oraz gzymsy. Wieńczący okap podpiera szereg ozdobnych konsolek. Pozostałe elewacje budynku są proste, pozbawione wystroju architektonicznego.Kamienica jest otynkowana, z frontem w górnych partiach licowanym cegłą. Cześć frontowa budynku nakryta została dachem mansardowym z doświetlającymi lukarnami. Budynek wzniesiono na planie litery C, przy czym dłuższy bok stanowi główny korpus budynku z reprezentacyjną fasadą, a krótsze boki – 2 prostokątne oficyny od strony podwórza. Kamienica jest podpiwniczona, ma również użytkowe poddasze. Stylowo budynek łączy elementy przynależne 2 stylom: renesansowemu (np. pełne łuki, boniowanie dolnej części fasady) oraz barokowemu (np. przerywany szczyt nad centralnym ryzalitem), tworząc ciekawy przykład architektury eklektycznej początku XX wieku. Ze względu na adaptację mieszkań na pomieszczenia usługowo- sklepowe, zmieniono pierwotny układ wnętrz oraz utworzono otwory drzwiowe z niektórych okien.
Ciekawostki Na początku XX wieku do Juliusa Rautenberga należało kilka stojących obok siebie domów przy ówczesnej ulicy Cesarskiej, obecnej Dąbrowszczaków (od nr 25-28). Początkowo właściciel mieszkał w najwcześniej zbudowanej kamienicy pod numerem 25, by następnie przenieść się do kolejnego należącego doń budynku przy obecnej ulicy Dąbrowszczaków 28.
Informacje praktyczne
Autor opisu: Joanna Mariuk
Najnowsze:
Najstarsze:
|