Noclegi w Olsztynie
Gastronomia
Rekreacja
Imprezy i wydarzenia
Miejski Dom Opieki im. Pary Cesarskiej Wilhelma i Augusty Wiktorii, Ul. Mariańska 3. |
Miejski Dom Opieki został wybudowany pomiędzy 1911 a 1913 rokiem i otrzymał imiona cesarskiej pary – Wilhelma i Augusty Wiktorii. Służył jako hospicjum. Posiadał także oddział położniczy i opiekuńczy. Pod koniec wojny stacjonował tu oddział Armii Czerwonej, później Wojska Polskiego. Po wojnie obiekt został zajęty przez kurię biskupią i seminarium duchowne. Na początku lat 60. XX w. utworzono tu Szkołę Pielęgniarską.
Historia Do wzniesienia obiektu zmobilizował włodarzy miasta zły stan starego domu opieki znajdującego się przy ul. Dobromiejskiej. Decyzję o budowie podjęto 27 lutego 1906 r., gdy para cesarska obchodziła srebrne gody. Odpowiedzialnym za projekt był miejski architekt Max Boldt. Zaczęto go realizować w lipcu 1911 r. przy ul. Mariańskiej (dawnej Mariengasse). Dom opieki, otwarty 1 kwietnia 1913 r., otrzymał imię pary cesarskiej Wilhelma i Augusty Wiktorii. Architekt nawiązał w tej realizacji do innego projektu tj. do budynku sanatorium przeciwgruźliczego „Zdrowie kobiet”, mieszczącego się przy ul. Jagiellońskiej. W gotowym obiekcie mieściły się: hospicjum i oddział pensjonariuszy, którzy płacili za pobyt oraz oddział opiekuńczy i położniczy. W tym miejscu pod koniec II wojny światowej stacjonowali żołnierze Armii Czerwonej. Nieco później żołnierze Wojska Polskiego. Przez kilkanaście powojennych lat budynek zajmowało seminarium duchowne i kuria biskupia (następnie seminarium zajmowało kamienicę przy pl. Bema 2). Kolejnym lokatorem obiektu była Państwowa Szkoła Pielęgniarska, która mieściła się tu od 1962 do 1974 roku (przeniosła się do budynku obok). Dziś w budynku znajduje się internat (dla 56 osób), biblioteka i stołówka Szkoły Policealnej im. prof. Zbigniewa Religi oraz część departamentów Urzędu Marszałkowskiego (Departament Zdrowia i Turystyki).
Opis architektury Budynek zlokalizowany jest w pobliżu szpitala miejskiego, położony na wzniesieniu, założony na planie litery H. Korpus główny o kształcie wydłużonego prostokąta wzbogacony został dwoma ryzalitami w na osi budynku. Do części głównej i jej krótszych boków dostawiono dwa prostopadłe, boczne skrzydła. Budowla posiada łamany dach mansardowy. Nad korpusem głównym w latach 70. XX w. dobudowano dodatkową kondygnację poddasza. Dach zwieńczony jest (oryginalną) drewnianą latarnią, położoną centralnie. Obiekt jest wielokondygnacyjny o tynkowanych elewacjach, przestrzenie między oknami zostały ozdobione skromną dekoracją ornamentalną o motywach roślinno-kwiatowych. Do wykonania wysokiego przyziemia wykorzystano czerwoną cegłę licową. Wejście główne z portalem zostało ozdobione ślimacznicami wspartymi na konsolach.
Ciekawostki - Włodarze miasta rozpoczęli budowę obiektu w momencie, gdy zaczęto im zarzucać zbytnią rozrzutność przy budowie nowego ratusza. Uważano, że jest to czynione kosztem ważnych i bardziej potrzebnych miastu realizacji (np. domu opieki). - Niedaleko (róg ulic Lengowskiego i Mariańskiej) znajduje się dawny cmentarz, na którym chowano zmarłych pacjentów szpitala i hospicjum. Istniał w latach 1878-1961, a splantowano go 13 lat później. - W 2011 r. budynek byłego Miejskiego Domu Opieki został poddany gruntownemu remontowi. - W trakcie ww. prac rewaloryzacyjnych przy skarpie koło budynku odsłonięto wejście do podziemnego schronu z masywnym, żelbetonowym stropem, służącego pierwotnie najprawdopodobniej jako schron obrony przeciwlotniczej.
Informacje praktyczne - Budynek zlokalizowany w pobliżu Szpitala Miejskiego przy ul. Mariańskiej 3. - Obecnie znajduje się tu internat Szkoły Policealnej im. prof. Zbigniewa Religi oraz Departament Zdrowia i Departament Turystyki Urzędu Marszałkowskiego.
Autor opisu: Irena Robak
Najnowsze:
Najstarsze:
|