Noclegi w Olsztynie
Gastronomia
Rekreacja
Imprezy i wydarzenia
Wojciech Kętrzyński |
Urodzony 11 lipca 1838 r. w Łuczanach (Giżycko), jako Adalbert von Winkler. Dzieciństwo spędził w Poczdamie, w Domu Sierot Powojskowych, gdyż jego ojciec zmarł w 1846 r. W latach 1853-59 uczy się w progimnazjum w Łuczanach (Giżycko) i kończy maturą gimnazjum w Rastemborku (Kętrzyn). Podczas nauki w Rastemborku (Kętrzyn) otrzymał od swojej siostry Kamili informację o polskim pochodzeniu swojej zniemczonej szlacheckiej rodziny herbu Cietrzew, spod wsi Kętrzyno na Kaszubach. Rezultatem było spolszczenie imienia Adalbert na Wojciech i przyjęcie nazwiska Kętrzyński. W latach 1859-64 studiował historię na Albertynie w Królewcu. Studia przerwało mu aresztowanie w Jarotach w 1863 r. i uwięzienie w Olsztynie za przemyt broni z Królewca dla polskich powstańców w Królestwie Polskim, w czasie powstania styczniowego. Wyrokiem Królewskiego Sądu Kameralnego Kętrzyński został skazany na rok więzienia, który odsiedział w twierdzy w Kłodzku.
Po studiach związał się najpierw z Biblioteką Zamoyskich w Kórniku a od 1873 r. pracował w Bibliotece Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, piastując funkcję dyrektora biblioteki od 1876 r. aż do swojej śmierci. Oprócz dyrektorowania Kętrzyński prowadził pracę naukowo-badawczą, związaną przede wszystkim z czasami Polski wczesnopiastowskiej XI-XII w. Wydał drukiem nigdy niepublikowane źródła i dokumenty z tamtego okresu łącznie z krytycznym opracowaniem. Drugą gałęzią jego zainteresowań stały się Prusy Książęce, czyli jego rodzinne strony. Badał zarówno czasy krzyżackie jak i próbował ustalić zmiany zasięgu terytorialnego ludności polskojęzycznej na Mazurach. Na łamach „Dziennika Poznańskiego” popularyzował wiedzę o Mazurach wspierał również polskojęzyczną „Gazetę Lecką” oraz wydawaną w Ełku „Gazetę Ludową”. Kętrzyński był jednym z założycieli Tajnego Komitetu Niesienia Pomocy Mazurom, zawiązanego w Poznaniu 1881 r. W kręgach naukowych zyskał sobie miano „ambasadora spraw mazurskich”. Był członkiem towarzystw historycznych i naukowych m in. w Krakowie, Berlinie, Moskwie, Wilnie. Wojciech Kętrzyński zmarł 15 stycznia 1918 r. we Lwowie z powodu niewydolności nerek. Został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Łyczakowskim. Z małżeństwa z Wincentyną de Rautenberg-Klińską pozostawił synów Stanisław i Tadeusza oraz córkę Jadwigę. Wojciech Kętrzyński spopularyzował wiedzę o Mazurach na pozostałych ziemiach zaborowych, pokazał Polakom polskość Mazurów, uświadamiając jednocześnie polskość samym Mazurom. |